System ZORO (System Zdarzeń z Obszaru Ryzyka Operacyjnego) jest pomyślany jako pomocnicze narzędzie i zewnętrzna baza danych wspomagająca banki w szacowaniu ryzyka operacyjnego.

To odpowiedź na wymagania uchwały KNF nr 76/2010 z dnia 10 marca 2010 r. (z późn. zm.). Baza danych gromadzić będzie informacje o zdarzeniach wynikających z ryzyka operacyjnego lub pogranicza ryzyka operacyjnego oraz kredytowego, skutkiem których bank poniósł straty finansowe bądź był (lub jest) narażony na straty potencjalne.

Z uwagi na specyfikę przetwarzanych danych oraz konieczność zachowania pełnej anonimowości uczestników, w systemie obowiązują szczególne zasady gwarantowania poufności, polegające na technologicznym i organizacyjnym rozdzieleniu funkcji zarządzania użytkownikami od zadań związanych z administrowaniem baz danych ZORO.

ZORO umożliwia bankom precyzyjne wykonanie analiz i szacowanie ryzyka operacyjnego, dostarczając dane o charakterze zewnętrznym w pięcioletniej perspektywie historycznej. Dane z systemu mogą być wykorzystane przez bank do trzech głównych celów:

• modelowanie ryzyka operacyjnego,
• tworzenie analiz scenariuszowych,
• budowania wzorców (benchmarków).